Σκεψούλες...

Γενικά, δεν είμαι προληπτική (δηλαδή, έτσι νομίζω...), αλλά έχω μερικά κολλήματα...
Για παράδειγμα, δεν θέλω να μου λένε καλή επιτυχία πριν από εξετάσεις.
Δηλαδή θέλω, αλλά μόνο από επιλεγμένα άτομα (όχι, δεν έχω κάνει ακόμα ειδική λίστα :D ).
Αν με βομβαρδίζουν πριν την εξέταση άσχετοι με "καλή επιτυχία!", "θα σκίσεις!", "μην έχεις άγχος!" κτλ κτλ το θεωρώ ως πολύ μεγάλη γρουσουζιά!
νιε, το ξέρω ότι είναι ηλίθιο, αλλά είναι ένα κόλλημά μου...

Γενικά, για να αποφύγω την "ευχή", προσπαθώ να αποφύγω να γνωστοποιήσω ότι γράφω (οποιουδήποτε τύπου) εξετάσεις. Μερικές φορές όμως, είναι αναπόφευκτο...

(Ακολουθεί συζήτηση με συμφοιτήτρια μου στο ΤΕΙ)
"τι κάνεις την Παρασκευή το βράδυ? πάμε για κανένα ποτάκι?"
"εεεεεε... δεν μπορώωωω... γιατίιιιιι... εεεεεεεεε... το Σάββατο πρωί πρωίιιι... εεεεε... έχω κάτι..."
"τι?"
"εεεεε... κάτι!"
"καλά, Σάββατο πρωί πρωί, τι δουλειά έχεις μαρή?"
"εεεεεεεεεεεε... (εδώ αρχίζει και με λούζει κρύος ιδρώτας!) εεε... δίνω για το πτυχίο στα ισπανικά..."
"αλήθεια???...
σκέψεις κατά την διάρκεια της πάυσης:
(μην το πεις! μην το πεις! μην το πεις!)
(βρε μη! που να φας την γλώσσα σου! ΜΗΗΗΗΗΗ!!!)
(ωχ! να'το! το βλέπω! έρχεταιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!!!!!)
(ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!!!!!!!!!!!)
"...ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!"
σκέψεις μετά:
(αν δεν το έλεγες, θα έσκαγες! παλιογρουσούζα, που να σου καεί το βίντεο! ουστ!)
Εξωτερικά:
"εεε... ευχαριστώ (%$!%@%@) καλή μου!"
"να πας γερά, έτσι?"
"πάντα!"
"και δεν πιστεύω να έχεις άγχος, ε?" (εντάξει, μας το είπες, σκάσε τώρα!)
"όχι ρε συ, χαλαρά..."

κάπου εκεί σηκώνομαι και την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια, επειδή ήδη έχω αλλάξει 41370517358 χρώματα και αν ακούσω άλλη μια ευχή, θα αρπάξω το κουζινομάχαιρο που κουβαλάω πάντα μέσα στην κάλτσα μου (ε???) και θα τους σφάξω όλους όσους βρίσκονται σε ακτίνα 2 χιλιομέτρων... (φαντάσου και τι φάτσα είχα πάρει...)

Που να δεις τι γίνεται όταν μιλάω με την γιαγιά μου, η οποία μου το λέει 390185619365283 φορές σε ένα τηλεφώνημα διάρκειας το πολύ 5 λεπτών...

Και κάτι παρόμοιο...
Είναι ένα παιδάκι στην σχολή, που κάνουμε αρκετά καλή παρέα, αλλά θεωρώ τρελή γρουσουζιά να έρθει να με φιλήσει σταυρωτά (ξέρεις, ματς μουτς χρυσή μου!), πριν μπω να γράψω (όταν έχουμε εξεταστική).
Έτσι, κάθε φορά όταν φτάνω στο τμήμα και τον πιάνει κάπου το μάτι μου, προσπαθώ να μπω γρήγορα σε μία αίθουσα για να μην με δει, ή αν με δει, τον χαιρετάω βιαστικά από μακριά και κάνω ότι μιλάω στο τηλ ή οτιδήποτε μου έρθει...
Τo ξέρω ότι είμαι παρανοϊκή, αλλά κάθε φορά που χαιρετιόμασταν έτσι, έχανα την πρώτη εξεταστική στο μάθημα!

Αύριο το απόγευμα, δίνω προφορικά για τα ισπανικά και τελείωσα με αυτό...
Ελπίζω να μην προλάβει κανείς να μου ευχηθεί ως τότε :D :D :D