Σκεψούλες...

Κατέβηκα σήμερα που λες στην Τσιμισκή, για να αλλάξω και λίγο παραστάσεις (διότι το shopping therapy χρυσή μου ουδείς εμίσησε!).
Μεταξύ άλλων, έγιναν και τα παρακάτω:
@παχαίνω και τα ρούχα μου έρχονται μεγάλα. Αδυνατίζω και μου έρχονται μικρά...
τι κάνω λάθος???

@Παρατηρώντας τον κόσμο γύρω μου, έβγαλα το συμπέρασμα ότι υπάρχουν πολλές περισσότερες όμορφες γυναίκες από ότι άντρες.
Οι περισσότερες ήταν τουλάχιστον όμορφες (γιατί υπάρχουν και οι κατηγορίες "γκομενάρα", "κουκλάρα", "μοντέλο" κτλ...) και περιποιημένες, ενώ δεν είδα ούτε έναν, ούτε έναν σου λέω (!!!) εμφανίσιμο (έστω!) άντρα.
Περπατάω στον δρόμο και κοιτάω κοπέλες... αν είναι δυνατόν!!! :D

@εκεί που περπατούσα, με προσπέρασε ένας τυπάς που τραγουδούσε δυνατά μέσα στην κατάμεστη από κόσμο Τσιμισκή, κάτι που πήγαινε σαν "Τσικουλάτα τσικιτά, τσικιτά, τσικιτά..."
Οι πιό πολλοί είχαν σταματήσει και τον κοιτούσαν γνέφοντας το κεφάλι σκεπτόμενοι ότι "κρίμα το παιδί... δεν στέκει και πολύ στα καλά του... ο καημένος..."
Και όμως ρε γαμώτο, πες με τρελή, αλλά εγώ ζήλεψα.
Ζήλεψα γιατί φαινόταν τόσο χαρούμενος, τόσο ξέγνοιαστος και ανέμελος...

Mετά από αυτό, γυρνάω και βλέπω την αντανάκλασή μου σε μία βιτρίνα.
"Χαμογέλασε και λίγο ρε χαζή! τζάμπα είναι!"

αυτά που λες Κλεό... τελικά πήρα μια μπλούζα και ένα φουστί και ησύχασα...

...Και ακόμα αναρωτιέμαι αν τα πήρα επειδή μου άρεσαν, ή επειδή ήμουν στο mode "θέλω να αγοράσω κάτι, οπωσδήποτε!!!"

Ε...
Δεν είναι άδικο?