Σκεψούλες...

πάει το καλοκαιράκι...
Φέτος το καλοκαίρι ήταν η πρώτη μου φορά που έμενα σε μία πόλη καλοκαιριάτικα και δεν πήγαινα κάπου. Και μετά από 3 συνεχόμενα καλοκαίρια που πήγαινα στους γονείς μου στην Ρόδο, η αλήθεια είναι ότι μου κακοφάνηκε ακόμα περισσότερο που έμεινα στην πόλη φέτος.
Βρήκα και δουλίτσα για να μην περνάω τις ώρες μου στο pc (η μάλλον, αυτή με βρήκε) και έμεινα στην Θεσσαλονίκη καλοκαιριάτικα. Η πόλη είχε αδειάσει, όλοι οι φίλοι μου είχαν φύγει (όχι ότι έχω και πολλούς άλλωστε), αλλά τον 15Αύγουστο ειδικά είχα τρελαθεί.

Άδεια η πόλη, άδειο το σπίτι, μόνη μου εγώ... γι'αυτό και μου σάλεψε και σηκώθηκα Κυριακάτικα να βρω εισητήρια για να φύγω ανήμερα 15αύγουστο για Σκόπελο. Να αισθανθώ λιγάκι τουρίστρια βρε παιδί μου!
Στον δρόμο για το νησί είχα και γνωστούς εντελώς συμπτωματικά. Βέβαια η Ka8y για ρομαντική κρουαζιέρα ξεκίνησε, παρέα με την Nenya κατέληξε, αλλά εμένα δεν με χάλασε και ιδιαίτερα που είχα παρεούλα σε όλον τον δρόμο.
(τα παράπονα για το ότι ήρθε πάλι Θεσσαλονίκη και δεν σας το είπε, στο blog της παρακαλώ! :P)

Φτάσαμε λοιπόν στο νησί και εκεί χώρισαν οι δρόμοι μας και τους άφησα και εγώ στην ησυχία τους και τράβηξα για τον προορισμό μου.
Το νησί πανέμορφο, καταπράσινο. Δεν είναι αυτό που λες "πάω για τουρισμό". Είναι περισσότερο του τύπου "πάω διακοπές" ή "πάω να ησυχάσω 1 βδομαδούλα".
Εμένα μου άρεσε πολύ. Δεν ξέρω αν θα μου άρεσε αν πήγαινα με παρέα party-animals που ονειρεύονται σκηνικά Μυκόνου και άνω, βέβαια, αλλά σε αυτήν την φάση που ήμουν, νομίζω ότι ήταν το τελειότερο μέρος που θα μπορούσα να πάω.
Ένα από τα ομορφότερα στοιχεία του νησιού ήταν... η ησυχία! Τι όμορφο πράγμα... Να πηγαίνεις σε ένα νησί και να ηρεμείς...

Από εκεί και πέρα τι να πρωτοθυμηθώ? Τις πανέμορφες παραλίες (και καθαρές πάνω απ'όλα) του Πανόρμου και της Αρμενόπετρας,

τα ουζάκια στην χώρα δίπλα στο κύμα, την τέλεια θέα από την καφετέρια "Βράχος" (που είχε χείριστο service by the way),

τα σύκα που κλέβαμε από τα δέντρα στον Έλιο (επ! μυστικό αυτό!), το παγωτό που πλάκωσα αγναντεύοντας την θάλασσα,

το κύμα που έσκαγε μπροστά στα πόδια μου,

ή το πανέμορφο ηλιοβασίλεμα στην Μηλιά?


Φεύγοντας με το καράβι, κάναμε μια στάση και στην Σκιάθο.

Στο είπα, αν δεν πήγαινα διακοπές θα έσκαγα!
τώρα ήρθα στα ίσια μου... και σχεδιάζω τις επόμενες από τώρα!

Θα είσαι και εσύ μαζί... το ξέρω...







PS. με σκοτώνουν οι τρελές οι μεταφράσεις!

PS.2 από τα πιό χαριτωμένα νινάκια που έχω δει ποτέ, ήταν αυτό το ζουζουνάκι από την Ιταλία που πέτυχα στο καράβι στην επιστροφή. Το έλεγαν Jovana και με αγαπούσε πολύ! χιχι! Πάλι καλά που ήταν τόσο μικρό, γιατί όσα ιταλικά ήξερε αυτό στην ηλικία που ήταν, ήξερα και εγώ! χαχαχα!
όοοοοχι, δεν με έπιασε το μητρικό μου αγάπη μου! απλά μια πολιτισμένη συζήτηση κάναμε με το παιδί! Ξέρεις... αγκού! γούτσου γούτσου! ciao! anchio ti amo bambini! κτλ κτλ :P

PS.3 ελπίζω να σου άρεσαν οι φωτογραφιούλες που τράβηξα :) Κρίμα που δεν μπορώ να σου δείξω κι άλλες...