Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2006

...Καλή τύχη! :)

Τις τελευταίες 3 μέρες μόνο καλά πράγματα μου συμβαίνουν και μου έχουν φτιάξει πολύ την διάθεση :)

Όσο για τα νέα μου αυτήν την βδομάδα: τελείωσε η εξεταστική, ξεκινάω πτυχιακή με τις καλύτερες προοπτικές, μπήκε ένα καινούριο deadline στην ζωή μου για το οποίο είμαι πολύ αισιόδοξη (πως το έπαθα!), πήγα σε ένα σεμινάριο Ubuntu-Linux και μια εκδρομούλα στην Κοζάνη-Πτολεμαΐδα :)


Μου αρέσουν αυτές οι "χειμωνιάτικες" εκδρομούλες...
Ένα ευχάριστο διαλειμματάκι, ξεκουράστηκα (αν και πάντα θέλεις κι άλλο!) και αύριο ξεκινάω την βδομάδα μου περισσότερο ήσυχη και πάντα με χαμόγελο :)

...33 και σήμερα για το τέλος της πρακτικής!

Ένα Σαββατοκύριακο μόνο δεν αρκεί...

...για να αναπληρώσεις χρόνο που έχεις χάσει...

...Πειράζει που θέλω να σε βλέπω κάθε μέρα και κάθε μέρα να είμαστε όπως σήμερα το πρωί?

Μου είχες λείψει...

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2006

Ονειροκρίτες και άλλα χαζά...

ναι, οκ, δεν μπορώ να πω ότι τα πιστεύω αυτά, αλλά μερικές φορές μερικά όνειρα με βάζουν σε σκέψεις, επειδή δεν είναι συνηθισμένα...

Να, χθες για παράδειγμα, είδα ότι είχα πάει στο χωριό μου (βέβαια δεν είχε καμία σχέση με το δικό μου χωριό το μέρος που ήμουν, αλλά είχα το συναίσθημα ότι βρισκόμουν εκεί) και είδα ότι βγήκα από το σπίτι (δεν θυμάμαι τον λόγο δυστυχώς, αλλά θυμάμαι ότι δεν ήμουν θυμωμένη ή κάτι τέτοιο) και ήμουν με τις παντόφλες μου (?!?!?!??).

Ως τώρα όλα καλά, καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που βλέπω στον ύπνο μου ότι φεύγω από το σπίτι ξεχνώντας (?) να φορέσω κάτι.

Το παράξενο είναι ότι εκεί που περπατούσα, άκουσα ένα περίεργο σφύριγμα και γύρισα για να κοιτάξω και είδα έναν κροταλία πάνω στο απέναντι πεζοδρόμιο (μην γελάς, σε βλέπω) το οποίο πεζοδρόμιο δεν ήταν σαν αυτά που υπάρχουν στην Τσιμισκή βέβαια, αλλά ήταν παλιό, είχε χόρτα επάνω κτλ.

Το ακόμα πιο παράξενο είναι ότι κοιτώντας το πεζοδρόμιο, ήταν γεμάτο με φίδια.
Κοίταξα και στο πεζοδρόμιο δίπλα μου και είχε και αυτό φίδια (εγώ περπατούσα στον δρόμο, δεν ξέρω αν έχει σημασία...). Επίσης τα φίδια δεν με απείλησαν, κυνήγησαν ή οτιδήποτε.
Απλά βρισκόντουσαν εκεί και έκοβαν βόλτες (είδα ήλιο και κατέβηκα στην παραλιακή για έναν καφέ, ένα πράγμα...).

Μετά από αυτό, γύρισα σπίτι, περπατώντας πάλι πάνω στον δρόμο, λίγο φοβισμένη, αλλά όχι πανικοβλημένη.

Εντάξει, το ξέρω ότι ακούγεται ηλίθιο, αλλά από τότε που ξύπνησα σκέφτομαι συνέχεια τι θα μπορούσε να είναι αυτό το όνειρο/τι μπορεί να σημαίνει...

...Που είναι ο ονειροκρίτης της γιαγιάς όταν τον χρειάζεσαι???

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2006

kiss it before you send it...

I did... :)

Θα σου εξηγήσω άλλη μέρα.
Καληνύχτα... :*

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2006

Θέλω...

...όταν περάσει και αυτή, η τελευταία εβδομάδα εξεταστικής, μετά, για λίγο καιρό να μην ζορίσω το μυαλό μου ούτε στο ελάχιστο.

Να μην σκέφτομαι τίποτα...

με 2 μήνες διάβασμα, άγχος, αγωνία κτλ το μυαλό μου έχει χαζέψει.

Έχει κορεστεί.

Δεν μπορώ να διαβάσω άλλο.

Κουράστηκα...

Θέλω να πάω μια εκδρομή...
Θέλω να βγω έξω και να μην σκέφτομαι ότι πρέπει να γυρίσω επειδή έχω διάβασμα...
Θέλω να πάω σε ένα κέντρο spa κτλ και να λιώσω εκεί μέσα...
Θέλω να πάω για ψώνια...

Θέλω να ξεκουραστώ επιτέλους...

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2006

Φοιτητοσυζητήσεις...

Ένα από τα πράγματα που μου αρέσουν πολύ τώρα που είμαι φοιτήτρια, είναι που όταν φτάνει το απόγευμα της ημέρας πριν από την εξέταση κάποιου μαθήματος (δεν σε μπέρδεψα, έτσι?), αρχίζουμε τα τηλεφωνήματα μεταξύ μας, όσοι δίνουμε την επομένη το μάθημα.

"Ρε, διάβασες τίποτα?", "εκείνο το κεφάλαιο είναι τελικά στην ύλη?", "έχεις κανένα παλιό θέμα?", "κανένα sos?", "άκουσα θα βάλει αυτό...".

Αυτά το απόγευμα.

Το βράδυ αρχίζουν τα τηλεφωνήματα του τύπου "δεν-έχω-προλάβει-να-διαβάσω/
τα-βρήκα-δύσκολα-και-πήρα-να-δω-σε-τι-κατάσταση-είσαι-μπας-και-παρηγορηθώ" .

Αν κάθε φορά τα τηλεφωνήματα που πέφτουν είναι Ν, χθες για εμένα ήταν 2Ν, επειδή σήμερα έδινα 2 "βαρβάτα" μαθηματάκια, οπότε καταλαβαίνεις τι έγινε.
Έκλεινα το ένα τηλέφωνο και σήκωνα το άλλο.
Διαφορετικοί φίλοι, διαφορετικά μαθήματα, ίδιες συζητήσεις.

Βέβαια μερικές συζητήσεις, παραήταν... "σουρεαλιστικές"...

-ακολουθεί απόσπασμα πραγματικής συνομιλίας-

(τα φώτα είναι χαμηλωμένα, οι καθρέπτες σκεπασμένοι, οι συνομιλούντες μαυροντυμμένοι και ακούγεται πένθιμη μουσική)

-μπλα μπλα μπλα-

Nenyaki και φιλενάδα: ούι ούι ούιιιιιιιι! βάϊ βάϊ βάϊ! τι θα γράψουμε αύριοοοοοοοοο?
Nenyaki: έλα ρε, εντάξει. Ό,τι γίνει.
Φιλ: Να γράφουμε να ξεμπερδεύουμε.
Nenyaki: ε, ναι ρε συ. Εξάλλου, λίγο μετά την εξεταστική έρχεται και ωραιότατο 3ήμερο...
Φιλ: ...ποίο 3ήμερο?
Nenyaki: 6 Μαρτίου που πέφτει το... αχ... ηηη... πωπω, κόλλησα τώρα...
Φιλ: Το πολυτεχνείο?
Nenyaki: ΤΙΙΙΙΙΙΙΙ??!?!?? η Καθαρά Δευτέρα μαρή!!!
Φιλ: η Καθαρά Δευτέρα?!??!?! μα... αυτό δεν είναι το Πάσχα?
...


Το διάβασμα βλάπτει σοβαρά τα μυαλά των φοιτητών...

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2006

Σκεψούλες...

Μερικές φορές θα ήθελα να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, όχι για να διορθώσω πράγματα (όχι ότι θα με πείραζε δηλαδή, αλλά γι'αυτό θα σου μιλήσω άλλη μέρα), αλλά πιο πολύ για να ξαναζούσα μερικά πράγματα και πάλι.
Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο...

Είναι κρίμα να βλέπεις ότι μερικά πράγματα αλλάζουν όσο περνάει ο καιρός και ακόμα πιο κρίμα είναι όταν ξέρεις ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να το αλλάξεις αυτό...


...Απαισιοδοξίες?
ίσως...

ας πούμε ότι μελαγχόλησα...

αλλά έτσι είναι το nenyaki...
μελαγχολεί για τα παλιά, χάνει το σήμερα και αγχώνεται για το αύριο...

θα μου περάσει όμως...
λίγο ο καιρός, λίγο οι εξετάσεις, λίγο το ότι περνάω πολύ καιρό στο σπίτι διαβάζοντας, ήταν αρκετά για να με ρίξουν κάπως...

Έχω κανονίσει 2 εκδρομές όμως μόλις τελειώσω την εξεταστική.
Με το ίδιο άτομο, αλλά σε διαφορετικά μέρη...

Κάνω σχέδια από τώρα :)

Είναι ωραίο να περιμένεις κάτι...

...να μια αισιόδοξη σκεψούλα :)

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2006

...Ξέρεις κάτι?

ΣΚΑΤΑ!!!

sorry, but...
μην δίνεις σημασία...
κάτι δικά μου... :(

;;

Template by:
Free Blog Templates