Παρασκευή 22 Ιουνίου 2007

Έτσι ξαφνικά...

...Φεύγω!
Βρήκα εισιτηριάκια πριν λίγες ώρες τυχαία και πετάω στις 10 το πρωί για Αθήνα.

Θα κάνεις κάποσο καιρό να ακούσεις νέα μου, μέχρι να βρω κάποια σύνδεση κάτω...

Φιλάκια,
Nenya

PS. η τρελή, αντί να έχω επιθυμήσει κανένα σουβλάκι, κοντοσούβλι ή ξέρω και εγώ τι, έχω επιθυμήσει μία... ψαρόσουπα...

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2007

...Τις καλημέρες μου :)

(Το ποστάκι αυτό είναι χθεσινοβραδινό, αλλά κάπου το έφαγε η μαρμάγκα καθώς αντί για "Publish post" πάτησα "Save now" :/ ).

Κοίτα να δεις που στις 2 το βράδυ εμείς λέμε καλημέρα :)

Πάρ'τε μια ζεστή-ζεστή-μόλις-βγήκε-από-την-Νikon φωτογραφία:

(Ένα μέρος από την θέα του νέου μου σπιτακίου, με τον ήλιο να ξεπροβάλλει πίσω από το κτίριο τις Ericsson).

Και αφού ζηλεύετε να ακούτε για κρύα, πάρ'τε και την τρέχουσα θερμοκρασία:

ζήλεια! ζήλεια! :P (εεε? τιιι?)

άντε, νάνι τώρα, πριν βγει για τα καλά ο ήλιος...

ΥΓ. μισή ωρίτσα αργότερα...

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2007

καλή μου Κλεό,
δεν ξέρω τι φταίει...
Ίσως που είμαι κουρασμένη με την μετακόμιση, ίσως οι υποχρεώσεις με την σχολή που έχω αφήσει, ίσως που ο καιρός είναι χάλια...
(χιόνι έπεσε την περασμένη βδομάδα στην κεντρική Σουηδία λέει... γι'αυτό το δαγκώσαμε εδώ...).

Μερικές φορές αισθάνομαι περίεργα...
Ίσως και να με ενοχλούν και οι χιώτες που λέει και η quelmarth...
Ίσως οι τρεις μήνες να ήταν πολλοί...
Ίσως και να λείπει κάτι...

Προσπαθώ να μου δώσω κουράγιο...
Να σκέφτομαι ότι στις 22 Αυγούστου δεν θα ανέβω μόνη μου...

...

Πρώτο ποστ από το καινούριο σπίτι, να'ναι καλά η προηγούμενη κοπέλα που δεν έκοψε την σύνδεση με το ίντερνετ.
Όμορφο είναι το διαμέρισμα, θέλει δουλειά βέβαια...
Έχω μια θέα όμως, ανοίγει το μάτι σου...

Θα τα πούμε σύντομα.
Μέχρι τότε θετικές σκέψεις (άκου εκεί 35 βαθμούς στην Θεσσαλονίκη... γκρούμφ...).

Φιλάκια,
Nenya

Σάββατο 16 Ιουνίου 2007

Μετακομίζω (όχι επειδή χωρίζω...)

Όπως σας είπα και πιο πριν, μετακομίζω...

Δεν θέλω να αφήσω το σπιτάκι μου όμως :(
Το καινούριο είναι αρκετά συμπαθητικό, αλλά... δεν είναι σαν και αυτό που έχω τώρα...
Αλλά θα μου πεις, και αυτό δεν είναι σαν εκείνο...

Σύντομα θα ανεβάσω pics (όλο αυτό λέω, να δω πότε θα το κάνω) από Κοπενχάγη, η οποία παρεπιπτόντως είναι πανέμορφη) και το καθιερωμένο πριν και μετά από το νέο σπίτι.

Θα με χάσετε και λίγο μέχρι να ενεργοποιηθεί η σύνδεση ίντερνετ στο νέο διαμέρισμα, αλλά και μέχρι να τελειώσω την μετακόμιση και τα τρεξίματα... Μέσα σε αυτά, έχω να τρέχω και στο ΙΚΕΑ για νέα έπιπλα... (ας είχα ένα τουτου να τα μετέφερα με την μία... 2 λεωφορεία πρέπει να αλλάξω... :( )

Είπα ότι δεν θέλω να αλλάξω σπίτι? :(

Μέχρι να τα πούμε πάλι, φιλάκια...
Nenya

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2007

...Φύγαμε!!!

Διαβατήριο ...Check!
Συνάλλαγμα ...Check!
Εισιτήρια ...Check!


...Φύγαμε για Κοπενχάγη!!!

Παρασκευή 1 Ιουνίου 2007

Για την Αμαλία...



«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»
(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαΐου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ’ αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

  • ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
  • ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ
  • ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ
  • ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.
  • ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

  • ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ
  • ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
  • ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων.

(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι “για την Αμαλία”).

;;

Template by:
Free Blog Templates