Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2007
...μετά από έναν μήνα διακοπών στην Θεσσαλονίκη.
Χθες που γύρισα, βεβαιώθηκα για μία ακόμα φορά ποιο είναι το χειρότερο συναίσθημα στον κόσμο: Να κατεβαίνεις από το αεροπλάνο και να μην έχεις κανέναν να σε περιμένει στην αίθουσα τον αφίξεων...
Και να που χθες έγινε πάλι το ίδιο. Κόσμος πολύς, άλλοι με λουλούδια στα χέρια, πιο πέρα κάποιοι να αγκαλιάζονται, παιδάκια να κοιτούν με γουρλωμένα ματάκια για γονείς/αγαπημένες θείες/γιαγιάδες, αλλά κανένας για εμένα...
Συνήθως κοιτάω γύρω-γύρω ψάχνοντας για κάποιον γνωστό (η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία δεν λένε?), χθες όμως έσκυψα το κεφάλι και άρχισα να περπατάω γρήγορα προσπαθώντας να κάνω την διαδικασία όσο γίνεται πιο ανώδυνη για εμένα...
43 ευρώ στο ταξάκι (390 κορώνες) και σε 20 λεπτάκια ήμουν σπίτι μου.
...
Μου κακοφάνηκε που γύρισα...
Το σπίτι μου φαίνεται πολύ άδειο και αισθάνομαι πολύ μόνη μου...
Το ξέρω ότι όλα αυτά τα συναισθήματα θα φύγουν τώρα που θα έρθουν οι φίλοι μου και θα αρχίσουν τα μαθήματα, αλλά τώρα τα βλέπω αλλιώς τα πράγματα...
Ίσως και καλύτερα που γύρισα 2 μέρες πριν από αυτούς, δεν είχα και όρεξη να δω κανέναν χθες...
Τρελή βαρεμάρα γενικά. Δεν είχα όρεξη για τίποτα...
έχω το προβατάκι μου μαζί, αλλά και πάλι... :(Στενάχωρο το πρώτο ποστ του 2007 θα μου πεις Κλεό.
Δεν είναι τίποτα... θα περάσει...
Είμαι καλά.
...
Πέρασα ωραία στην Θεσσαλονίκη.
Ξεκουράστηκα πολύ μιας και ήταν οι πρώτες διακοπές Χριστουγέννων* που έκανα μετά από τουλάχιστον 7 χρόνια και δεν είχα να διαβάσω τίποτα. Τίποτα σου λέω!
Ωραία περνάμε οι μαστεράδες ε? :)
Ο χρόνος μπήκε λίγο άσχημα μιας και ανήμερα την Πρωτοχρονιά άρπαξα γερό κρύωμα το οποίο κράτησε για 6 μερούλες. Πάλι καλά που ήμουν στο σπιτάκι μου και με περιποιήθηκαν καλά (αν ήμουν εδώ μόνη μου δεν θα είχα καν σε ποιον να γκρινιάζω!).
Πήρα και κιλάκια αφού πλάκωσα με τους τόνους τα γλυκά και τα φαγητά της καλής μου μανούλας, αλλά και των ταβερνίων της Θεσσαλονίκης και της Ξάνθης (ναι, πήγαμε και εκδρομούλα :) ).
Ξαφνικά όμως φαίνονται όλα τόσο μακρινά...
Ούτε κατάλαβα πως πέρασαν οι μέρες...
...τι ήταν τελικά ένας μήνας?
Στεναχωρήθηκα πολύ που έφυγα...
Ας είναι. Την Τετάρτη στο μάθημα θα δω όλους τους γνωστούς μου και πάλι :)
Καλή χρονιά να έχουμε...
*όταν λέω διακοπές Χριστουγέννων, εννοώ όλο το πακέτο "παραμονές - Χριστούγεννα - Πρωτοχρονιά - Φώτα - Αή Γιάννη και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο"
να δω σε ποιον θα τα φορτώσω τώρα αυτά...
υπομονή και θα βρεθείτε!
εμεις κατάληψη παλι..αααααχ ενδοξο ΤΕΙ!!
Τί να πω κι εγώ που μέχρι στιγμής με κατά μέσο όρο 2 ταξίδια το χρόνο δεν με περιμένει κανείς σε κανένα αεροδρόμιο :)))
Άμα γίνει ρουτίνα το ταξίδι...
Άκουσα λέει το σουβλίσατε και είχε και εξτρά κιλά το άιμο εεε; :ppp
melagholia ine tha perasi