Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

Το μεταπτυχιακό έχει τελειώσει εδώ και καιρό, μιας και το τελευταίο μου μάθημα το έδωσα τον περασμένο Οκτώβρη και ουσιαστικά εδώ και καιρό κάνω κυρίως διακοπές (και δεν με χάλασε και καθόλου :D).

Μιας και ο καιρός έφτιαξε για τα καλά εδώ πάνω, αντί να κατέβω για Πάσχα Ελλάδα ανέβηκαν οι γονείς εδώ. Και μιας και αρνί και σούβλες εδώ δεν παίζουν, είπαμε τις Άγιες εκείνες μέρες να πεταχτούμε... στο Όσλο :)

To ταξίδι σύντομο (1 ώρα αεροπορικώς από Στοκχόλμη) και ο καιρός που πετύχαμε ήταν ανοιξιάτικος και τέλειος!


Οι φωτογραφίες μεγενθύνουν με ένα κλικ σε αυτές ;)

Το Όσλο φημίζεται για τις πανάκριβες τιμές του και εμάς δεν μπορώ να πω ότι μας άφησαν αδιάφορους. Το ξενοδοχείο που μείναμε μας βγήκε 175 ευρώ το τρίκλινο (στο κέντρο της πόλης, με μπάνιο/ντους στο δωμάτιο και πρωινό στην τιμή) και γενικά οι τιμές σε μουσεία / γεύματα κτλ, ήταν αρκετά τσιμπημένες. Δεν το μετανοιώσαμε όμως ;)

Σαν αρχιτεκτονική τα κτίρια της πόλης ακολουθούν τα κλασσικά σκανδιναβικά βήματα με πινελιές "art nouveau" (wow, τι πρόταση!). Το περιβάλλον δε ήταν τόσο οικείο που υπενθύμιζα στον εαυτό μου ότι δεν είμαστε στην Στοκχόλμη ή Σουηδία για να βγάζω φωτογραφίες γύρω.


Κτίρια στην Karl Johans gate.


Η περιοχή του κέντρου της πόλης (κάτω από την Karl Johans gate, εκεί που είναι μαζεμένα πολλά ξενοδοχεία) ήταν αρκετά κακόφημη μέχρι πριν λίγο καιρό, μιας και από ότι είχα διαβάσει/ακούσει το βράδυ κυκλοφορούσαν αρκετές εεε... "κοπέλες" στην περιοχή και οι αντίστοιχοι πελάτες. Από τον Ιανουάριο που πέρασε όμως, ένας νόμος απαγόρευσε το "ψώνισμα" στην περιοχή (προσοχή: δεν απαγορεύεται η πορνεία, αλλά μόνο η αγορά :o ) σε μία προσπάθεια να γίνει το κέντρο της πόλης πιό ανθρώπινο.
Τον Απρίλη που πήγαμε πάντως δεν παρατηρήσαμε τίποτα περίεργο όταν κυκλοφορούσαμε το βράδυ στην περιοχή, άρα ο νόμος πρέπει να έπιασε τόπο :)

Θα μιλήσω μόνο για τα highlights της πόλης σε προσπάθεια να μην βγει τεράστιο το ποστ :D

1. Mουσείο Munch και Εθνική πινακοθήκη
Ξεκινήσαμε την βόλτα μας από το μουσείο Munch φυσικά μιας και θεωρήσαμε ότι είναι από τα top αξιοθέατα της πόλης.

Πήραμε το μετρό από τον κεντρικό σταθμό (μου έκανε εντύπωση ότι το τρένο ήταν αρκετά φαρδύ, με σειρές των 6 θέσεων, όχι των τεσσάρων) και κατεβήκαμε σε έναν από τους μοντέρνους σταθμούς μετρό που έχω δει ποτέ.


O σταθμός Tøyen (χμ... δεν μπορώ να πω ότι τον κολακεύει πολύ η φωτογραφία όμως :/ ).

Η διαδρομή ωραία, αλλά όταν φτάσαμε εκεί... αχμ... φάγαμε κανόνι. Το μουσείο ήταν κλειστό εκείνη την περίοδο καθώς άλλαζαν την έκθεση και στεναχωρηθήκαμε όσο να'ναι... Για καλή μας τύχη πιάσαμε κουβένται με την κυρία που δούλευε στο κατάστημα του μουσείου και μας είπε ότι ο Munch είχε ζωγραφίσει την Κραυγή και την Madonna άλλη μία φορά και έτσι μπορούσαμε να δούμε τα έργα δωρεάν (original, όχι αντίγραφα!) στην Εθνική πινακοθήκη! Μας έδωσε κιόλας 3 κουπόνια για να έχουμε δωρεάν είσοδο στο μουσείο Munch την επόμενη φορά που θα το επισκεφτούμε, χιχι! :D
Έτσι τσουπ! Επόμενη βόλτα στην εθνική πινακοθήκη.


Εθνική πινακοθήκη

Η εθνική πινακοθήκη της πόλης είναι αρκετά μικρή σε σχέση με άλλες αντίστοιχες που έχω επισκεφτεί, άρα έχει το καλό ότι "περπατιέται" εύκολα σε μία μέρα.

Χωρίς αμφισβήτηση το highlight της έκθεσης ήταν το εξής:


Η κραυγή (picture taken from en.wikipedia.org)

Αντί να κάνω περιγραφή, θα γράψω τα λόγια του Munch που συντρόφευαν τον πίνακα (από το ημερολόγιό του το 1892) οι οποίοι όχι μόνο με έκαναν να ανατριχιάσω, αλλά και να καταλάβω καλύτερα τι αισθάνθηκε ο ζωγράφος και τι τον οδήγησε να ζωγραφίσει τον πίνακα κατά αυτόν τον τρόπο:
I was walking along a path with two friends
the sun was setting
I felt a breath of melancholy.
Suddenly the sky turned blood-red
I stopped and leant against the railing,
deathly tired
looking out across flaming clouds that hung
like - blood and a sword over the
deep blue fjord and town.
My friends walked on -
I stood there trembling with anxiety
αnd I felt a great, infinite scream pass
through nature.
Awesome!

2. Bygdøy


Το Bygdøy είναι μια χερσόνησος δυτικά του κέντρου της πόλης και είναι το μέρος που βρίσκονται τα σημαντικότερα μουσεία της πόλης, δηλαδή το μουσείο πλοίων των Vikings, το μουσείο Kon-tiki, το Fram, το ναυτικό και το national museum of cultural history (δεν μπορείς να το μεταφράσεις σαν "λαογραφικό", άρα το άφησα έτσι :D).

Στο Bygdøy μπορείς να πας είτε με καραβάκι, είτε με λεωφορείο. Εμείς πήγαμε με το ένα και γυρίσαμε με το άλλο και μας άρεσαν και οι δύο διαδρομές :)


To Φρούριο και κάστρο Akerhus όπως φαίνεται από το καραβάκι που πήραμε.
Το πρωί εκείνης της μέρας είχε λίγη συννεφιά, αλλά ευτυχώς μετά ξάνοιξε :)

Το καραβάκι σε αφήνει είτε στην μεριά που είναι το Fram και το ναυτικό μουσείο, είτε κοντά στο μουσείο καραβιών των Vikings και του cultural history. Από όποια μεριά και αν ξεκινήσεις πάντως δεν είναι μακριά για να περπατήσεις μέχρι την άλλη ή μπορείς ακόμα και να πάρεις λεωφορείο.

Moυ έκαναν πάρα πολύ μεγάλη εντύπωση τα σπίτια σε εκείνη την περιοχή. Ήταν λίιιιγο μακριά από το κέντρο της και ήταν γεμάτο με τέλειες ξύλινες μεζονέτες, δέντρα και κήπους. Δεν μπορούσες να σταματήσεις να κοιτάς γύρω! Οι Νορβηγοί πρέπει να πληρώνονται καλά όπως φαίνεται ;)


Σπίτια στο Bygdøy

3. To μουσείο πλοίων των Vikings


Το μουσείο αυτό είναι πιστεύω ένας από τους κυριότερους λόγους για να επισκεφτείς το Όσλο, καθώς φιλοξενεί 3 πλοία των Vikings μαζί με διάφορα άλλα ευρήματα.


Το εκπληκτικό είναι ότι τα πλοία δεν είναι αντίγραφα, αλλά είναι πραγματικά πλοία σε εξαιρετική κατάσταση (ειδικά αν σκεφτείς ότι φτιάχτηκαν τον 9ο αιώνα μ.Χ., ότι είναι ξύλινα και ότι είχαν κάνει ταξίδια πριν "αναπαυθούν") που βρέθηκαν θαμμένα σε διάφορες περιοχές της Νορβηγίας και χρησιμοποιούνταν σαν τάφοι. Αυτός ο τρόπος ταφής των νεκρών θεωρούνταν μεγάλη τιμή στην εποχή των Vikings και δεν ήταν απλοί, καθώς μαζί έβαζαν πάρα πολλά αντικείμενα για να συνοδέψουν τους νεκρούς στο ταξίδι τους προς την Valhalla.

Ένα από τα καράβια και το πρώτο που αντικρίζει κάποιος μόλις μπει στο μουσείο είναι το καράβι Oseberg.


Το καράβι Oseberg

Στο καράβι αυτό βρέθηκαν οι σκελετοί δύο γυναικών που πιστεύεται ότι είχαν κάποια υψηλή θέση την εποχή εκείνη, καθώς μαζί τους βρέθηκαν 4 έλκηθρα, μια άμαζα, 14 άλογα (!!!), βόδια και σκύλοι, καθώς και μαγειρικά σκεύη, κρεβάτια, ταπετσαρίες και διάφορα υφάσματα, μέχρι και χτένες για να περιποιούνται οι νεκρές τα άλογα "στον άλλο κόσμο".
Πάρα πολλά από αυτά είναι στην έκθεση του μουσείου και είναι απίστευτο πόσο καλά διατηρημένα είναι όλα τα ξύλινα αντικείμενα μέχρι και μερικά κομμάτια υφάσματα που βρέθηκαν.
Σε κανένα πλοίο δεν βρέθηκαν πολύτιμα αντικείμενα όπως όπλα, χρυσός, ασήμι, κτλ το οποίο όπως λένε είναι επειδή οι τάφοι είχαν λεηλατηθεί αρκετά χρόνια πριν από ληστές.


Λεπτομέρεια από έλκηθρο

Το δεύτερο καράβι είναι το Gokstad το οποίο παρόλο που είναι μεγαλύτερο σε μέγεθος από το Oseberg, είχε λιγότερα αντικείμενα μέσα κάτι το οποίο σημαίνει ότι ο άντρας που είχε θαφτεί σε αυτό ήταν σε λίγο χαμηλότερη κοινωνική θέση σε σχέση τις γυναίκες που βρέθηκαν στο Oseberg. Καλά όταν λέμε λιγότερα αντικείμενα, εννοούμε τρεις βάρκες, ένα έλκηθρο και μία χμ... ξύλινη σκηνή να το πω? στην οποία είχαν βάλει τον νεκρό μαζί με άλλα αντικείμενα.


Το καράβι Gokstad (πανοραμική)

Το τρίτο καράβι του μουσείου ήταν το καράβι Tune του οποίου είναι σωσμένο μόνο ένα κομμάτι και ελάχιστα αντικείμενα.

Ήταν πολύ ωραίο το ότι μπορούσες να παρατηρήσεις τα πλοία από πολλές διαφορετικές γωνίες, μιας και εκτός του ότι μπορούσες να περπατήσεις γύρω τους, υπήρχαν και μικρά μπαλκονάκια που σε βοηθούσαν να δεις και πως ήταν μέσα.


Ένα από τα μπαλκονάκια πάνω από το καράβι Gokstad.

Αυτά από το μουσείο των Vikings!
Xμ... τελικά επειδή το ποστ βγήκε λίγο τεράστιο, θα ακολουθήσει και δεύτερο μέρος σύντομα.
Stay tuned!

Φιλάκια,
Nenya

---

Ποστ μέσα στο ποστ: Πάσχα στο Όσλο

Καθώς ήμασταν στο Όσλο την Μεγάλη Παρασκευή, είπαμε να περάσουμε μία βόλτα από την Ελληνική και την Ρώσικη Ορθόδοξη εκκλησία της πόλης για να δούμε τους επιταφίους και γενικά το πως εορτάζεται αυτή η μέρα στις δύο εκκλησίες. Η τοποθεσία βόλευε πολύ μιας και ήταν στον δρόμο μας αλλά και επειδή η μία εκκλησία ήταν αρκετά κοντά στην άλλη.

Πρώτη επίσκεψη στην Ελληνική εκκλησία. Ο επιτάφιος ήταν μικρός και απλός με όμορφα λουλούδια, αλλά δεν μπορούσα να τον βγάλω καλύτερα γιατί βλέπεις χμ... δεν θα ήταν "πρέπον" μια τέτοια άγια μέρα.
Ο επιστάτης (έτσι λέγεται άραγε?) μας κάλεσε την επόμενη στην ανάσταση αλλά μας είπε και που θα έψηναν τα αρνιά την Κυριακή όταν έμαθε ότι θα περνούσαμε στην πόλη αυτές τις ημέρες. Το μέρος δεν ήταν άλλο από... την ταβέρνα Zorbas :D (cheesy, huh? :D)



Μετά ακολούθησε άλλη μία σύντομη επίσκεψη στην Ρώσικη εκκλησία η οποία έτυχε να έχει και αυτή λειτουργία εκείνη την ώρα. H εκκλησία είναι το παρεκκλήσι του νεκροταφείου του Σωτήρος στο οποίο βρίσκονται οι τάφοι πολλών διάσημων Νορβηγών, όπως του Munch και του Ibsen.


To νεκροταφείο Vår Frelsers

Ενώ τα αρχικά μας σχέδια ήταν να δούμε το εκκλησάκι για 5 λεπτάκια και να την κάνουμε, η ρωσίδα νεοκόρα μας πέρασε για πιστούς και όχι για τουρίστες και έτσι μας έδωσε από ένα κεράκι στο χέρι και μας είπε να μπούμε πιό μέσα για να παρακολουθήσουμε την λειτουργία.
Ντράπηκα να της το δώσω πίσω και να φύγω καθώς σε ένα εκκλησάκι με 20 άτομα θα έκανα μπαμ και έτσι είπαμε όλοι μαζί να μείνουμε για λίγο μιας και ήταν τόσο ευγενική.

Τελικά, ενώ στην αρχή καθίσαμε για να μην παρεξηγηθεί, ανακαλύψαμε πόσο πολύ μας άρεσε η λειτουργία. Για να πω την αλήθεια βέβαια μόλις άκουσα τον παπά να ψέλνει στα ρώσικα μου φάνηκε απίστευτα αστείο και κρατιόμουν να μην γελάσω (no offence, αλλά ακούγεται πολύ αστεία η γλώσσα, πόσο μάλλον όταν είναι σε τόσο σοβαρή περίπτωση), αλλά μετά είδα πόσο ωραία ήταν η ατμόσφαιρα εκεί μέσα. Το λιβάνι μύριζε πολύ όμορφα και διαφορετικά, οι πιστές φορούσαν μαντήλια λόγο του πένθους της ημέρας και οι ψαλτάδες τραγουδούσαν απίστευτα όμορφα, πραγματικά ήταν τέλεια όλα.



Μετά από λίγη ώρα είπαμε να συνεχίσουμε την ξενάγησή μας στην περιοχή και έτσι αρχίσαμε να αποχωρούμε σιγά σιγά και όσο γίνεται πιό διακριτικά για να μην μας πάρει είδηση η νεοκόρα. Και εκεί που πάω να την κάνω με ελαφρά (στην κυριολεξία) πιάνει μάτι μου να με πλησιάζει και εκεί που πάω να κάνω ότι δεν την είδα, αρχίζει να μου μιλάει... στα ρώσικα.
"Oh shit!" σκέφτηκα, "Γιατίιιιιιιιιι?!?!?! Μια χαρά τα πήγαμε ως τώρα! Shit shit shit! θα καταλάβει ότι ήμασταν απλά τουρίστες! Shit! Shit! Shit! Shit!"
Και εκεί μου έρχεται η επιφώτηση. "Νιέτ πανιμάγιου" (δεν καταλαβαίνω) γυρνάω και της λέω ενώ ευχαριστούσα απο μέσα μου το mega για όλες τις επαναλήψεις των "δύο ξένων" τόσα χρόνια.

"Α!" λέει η νεοκόρα και αρχίζει απτόητη να μου μιλάει στα... νορβηγικά :D Πανικοβλημένη για άλλη μία φορά και πάνω που πάω να αρχίσω το αγγλικό για να μην την κοροϊδεύω άλλο την γυναίκα, ανακαλύπτω ότι... μου είπε να μην φύγουμε γιατί σε λίγο θα έβγαινε ο επιτάφιος, θα έκανε περιφορά στο νεκροταφείο και μετά θα γυρνούσε πίσω στην εκκλησία.

"Wow!" σκέφτηκα και κατάλαβα γιατί κάθε χρόνο το 12άρι της Σουηδίας στην Eurovision πάει στην Νορβηγία.
Θέλοντας να το επιβεβαιώσω, άρχισα και εγώ τα σουηδικά. "Τι ώρα θα βγει?" της λέω, "δεν ξέρω ακριβώς, μάλλον σε 10 λεπτά" μου απάντησε. Δεν χρειάζεται να πω πόσο καμαρωτά περπατούσα μετά από την σουηδικονορβηγική συζήτηση που είχα μόλις κάνει (χαχαχα!).

Και όντως μετά από λίγο βγήκε ο επιτάφιος και έκανε περιφορά στο νεκροταφείο:


Μιας και το εκκλησάκι ήταν μικρό, ο επιτάφιος ήταν απλά ένα ύφασμα κόκκινο που υποθέτω ότι είχε επάνω την εικόνα του Χριστού μιας και ήταν κεντητό.

Αφού παρακολουθήσαμε για λίγο την περιφορά και πριν επιστρέψουν όλοι πίσω, πήγα στο εκκλησάκι για να ευχαριστήσω την νεοκόρα που μας είπε να περιμένουμε. Όταν της ευχήθηκα καλό πάσχα μου απάντησε "καλό ελληνικό πάσχα και σε εσάς, να'στε καλά" ("Ha det bra", ακριβώς όμως!) και χάρηκα διπλά που κατάλαβε γιατί φερόμασταν τόσο περίεργα :D

Την συμπάθησα τόσο πολύ που ήθελα να πάω και την επόμενη στην ανάσταση εκεί, αλλά τελικά αποφασίσαμε να βγούμε σαββατιάτικη βόλτα στο κέντρο για να δούμε την πόλη το βράδυ. Όσο για το αρνί στον Zorbas, τελικά φαγώθηκε από άλλους μιας και εμείς την πέσαμε σε νορβηγικό μπακαλιάρο :D

Kαι του χρόνου!

7 Comments:

  1. Σοφία said...
    Ααααχ τέτοια εποχή συνήθως πάμε στο Όσλο, φέτος όμως δεν μας προέκυψε και πολύ μου έχει κακοφανεί. Βλέπω τις φωτογραφίες σου και ζηλεύω κλαψ!

    Αυτή την περιγραφή του Μουνκ για την κραυγή την είχα διαβάσει και είχα ανατριχιάσει!
    Blogiζων said...
    Takk så mye Nenyaki... twra me ekanes na nostalgisw tin alli patrida pragmatika :-( oi fwto teleies, stå på
    Unknown said...
    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
    Unknown said...
    (φτουκακα)

    Πράσινο ζηλειάρικο πλάσμα.

    Χαίρομαι που συνεχίζεις την παγκοσμίως καθιερωμένη σε εσέ πατέντα του φωλιασμένου πόστ!

    Αλλά επειδή έχεις όπως λες εδώ και καιρό τελειώσει, άντε γύρνα γιατί ζέστανε και σε λίγο θα ξαναρχίσει τις διαδρομές το τρενάκι!!! ;)
    Nenyaki : ) said...
    @Σοφία κάθε χρόνο Όσλο? Οκ, όμορφο ήταν, αλλά όχι και τόσο :P χιχι!
    Δεν πειράζει, κράτα το ταξιδάκι του χρόνου για την Eurovision :D

    @Blogίζων Varsågod ;) Θα ακολουθήσει και δεύτερο μέρος σε λίγο άρα μείνε στην γειτονιά! Tack så mycket också για το σχόλιο :)

    @Darthiir ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑ!!! ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! Που το θυμήθηκες? Τελικά την πήρα την εκδίκησή μου μετά από χρόνια!!!
    Ξαναρχίζει διαδρομές το τρενάκι λέει... χαχαχα! Πόσο γέλασα με το σχόλιό σου, ευχαριστώ πολύ darthiirάκο :)
    Otto Mustermann said...
    Αλληλεγγύη και συμπαράσταση από τους ξενιτεμένους στον τροπικό νότο της Κοπεγχάγης κοπελιά.

    (Εδώ βρήκα μετά από 2 μήνες γάλα με 3% λιπαρά, yay.)
    Nenyaki : ) said...
    Tιμή μου να έχω στο blog μου ένα comment από τον εμπνευστή της αείμνηστης φωτογραφίας του Sid_iron.

    φιλάκια :)

    PS. Ο σουρρεαλισμός είναι πάντα ευπρόσδεκτος :D

Post a Comment



Template by:
Free Blog Templates