Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2005
Μπράβο στα παιδιά!
Θαυμάσαμε μια εθνική διαφορετική. Μια εθνική που έπαιξε σωστό μπάσκετ ακόμα και όταν το σκορ είχε ξεφύγει. Έχουμε καλή ομάδα και το απέδειξαν σήμερα.
Μας το χρωστούσαν.
ένα παραπονάκι όμως...
όταν είναι για ποδόσφαιρο, όλοι τρέχουν.
Το μπάσκετ το έχουν λιγάκι γραμμένο στην Ελλάδα...
Πάλι καλά μετά τον τελικό μαζεύτηκε κόσμος στον λευκό και καταλάβαμε λίγο την νίκη, γιατί το Σάββατο το βράδυ μετά τον αγώνα με την Γαλλία (το οποίο είχε και κάποιο ενδιαφέρον βρε παιδί μου!), ήμασταν εμείς και εμείς...
Ας είναι... μην γκρινιάζουμε χρονιάρα μέρα!
16 Comments:
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μπράβο τα παιδιά... ας επλίσουμε να το κρατήσουν γιατί εμένα η πείρα μου από τον αθλητισμό... το αντίθετο λέει....
Η... σούπα ξίνισε όταν στο εν πολλίς ερασιτεχνικό ελληνικό πρωτάθλημα μπουκάρανε μυριζόμενοι το χρήμα οι παράγοντες με «μετάταξη» από το ποδόσφαιρο. Το ελληνικό μπάσκετ θάφτηκε κάτω από τις ορδές «ελληνοποιημένων» που επισήμως παραδέχονταν ψευδώς πως είναι όλοι τους μπάσταρδα, τους ιδιωτικούς στρατούς ενωποιημένους πια σε μπάλα και σε μπάσκετ, τον παραγοντισμό και την βρωμιά.
Ας είναι καλά αυτοί οι πιτσιρικάδες που δείξανε πως τον αθλητισμό τον κάνεις γιατί γουστάρεις και όχι για να βγαίνεις να το παίζεις ήρωας στο γιαλί ή να βλέπεις μια 100η ηλίθιους να πλακώνονται στο ξύλο, οι μισοί επεφημόντας σε και οι άλλοι μισοί βρίζοντας ότι έχεις ιερό και όσιο...
είναι , λεει, ο Λευκός Πύργος τοτέμ, και ο κόσμος γύρω του ινδιάνοι που χορεύουν τον χορό της νίκης....:))
ποιός είπε οτι μου λείπει η φαντασία???? :P
Καλόμαθε η Ελλάδα με το περσινό κύπελλο και τα Ολυμπιακά μετάλλια και δεν ιδρώνει το αυτί της πλέον...
Γενικά έχω την αίσθηση ότι στους Έλληνες μας λείπει το σθένος και απογοητευόμαστε άμεσα....
αφού και γω με το ζόρι κρατιόμουνα για να μην κοιμηθώ μέχρι να τελειώσει ο αγώνας!
ενώ στο ποδόσφαιρο είχα τρέξει με την σημαία αν χείρας στους δρόμους να ανεμίζει σαν έξαλλο νιάτο...
χθές, ενώ το λέγαμε... προτιμήσαμε να κοιμηθούμε στο τέλος!
Ενώ το Σάββατο ο αγώνας με την Γαλλία μας είχε τσιτώσει και είχαμε πάθει και 10795624 καρδιακά μέχρι να τελειώσει!
Εντάξει, δεν ήταν και για ύπνο πάντως :P
Γινόντουσαν καταπληκτικά σκηνικά στον αγώνα. Οι δικοί μας είχαν πάρει αέρα και έκαναν προπόνηση, ενώ οι Γερμανοί τα είχαν παίξει. Ωραίο σκηνικό!
Έλα Αλέκο! πόσα κλεψίματα κάναμε? ΠΟΣΑΑΑΑΑ?!??!?!!
ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ!!!!
λυπάμαι μόνο τον καημένο τον τσαρτσαρή (αν δεν κάνω λάθος)
που ο νοβίτσκι (ω τι παίκτης μπαμπά) όχι απλά του πήρε τη μπουκιά από το στόμα...
...αλλά τον έκανε και λιγάκι (εδώ πέφτει λογοκρισία)
ας είναι! το αποτέλεσμα μετράει
με κοιτάει περίεργα ο κόσμος που έχω ακόμα το κασκόλ στο αυτοκίνητο?
(Ο καθένας με τον πόνο του...)
Δεν ξέρεις;;;;
Είναι ο λευκός πύργος που επειδή βαρέθηκαν την μονοτονία τον βάψανε μπέζ...
Να μην λερώνει και με τα καυσαέρια...
Ξέρεις τί τραβούσαν όταν τον είχαν άσπρο;
Ξάξπρισμα κάθε μήνα, σκαλωσιές, εργάτες, άστα άστα..
Αλλά πού να βρείς σοβαρούς εργάτες την σήμερον ημέρα;
Κάτι αλβανά βρίσκαν που βαριώταν και τον βάφανε μισό... (μόνο το κάτω μέρος....)
Οπότε σου λέει... δεν γμτε;;; Κάντον μπέζ να γλυτώσουμε τα έξοδα...
Βέβαια τώρα δεν πάει νε την καμάρα που της ξάξπρισαν τα μάρμαρα οπότε όταν βρούν λεφτά σκέφτονται να πληρώσουν έναν αλβανό να την βάψει μπέζ και αυτή....
Η ροτόντα τελικά σταθερή αξία.... το χρώμα της έχει μείνει διαχρονικό :p
(Χαμογελάτε... κάνει τους άλλους ν' ανησυχούν...)