Τετάρτη 23 Μαρτίου 2005
ποστ γραμμένο υπό την επήρεια σοκολάτας...
να σου πω τον πόνο μου ρε φιλενάδα, γιατί εσύ ως θηλυκό, θα με καταλάβεις καλύτερα...
κάθε φορά που τρως κάτι απολαυστικό, λαχταριστό, σιροπιαστό, ζαχαρωτό, με λίγα λόγια "νιαμ νιαμ" μετά δεν σε πιάνουν τύψεις?
γιατί οι άτιμες? αφήστε με να φάω όλες τις σοκολάτες του ψυγείου γμτ!
τι και αν δεν τις καίω επειδή έχω εξεταστική και κάθομαι συνέχεια?
εεε... κάποτε θα τις κάψω!
(ειδικά μόλις πιάσουν οι ζέστες και αρχίσουν τα φουστάκια εκεί να σε δω...)
γιατί να αισθάνεσαι άσχημα όταν τρως μερικές σοκολατίτσες?
έτσι και αλλιώς οι άντρες δεν λένε ότι μας θέλουν με καμπύλες?
ε, αν έχω και καμία παραπάνω, τι πρόβλημα υπάρχει? ακόμα καλύτερα!
(είχα δεν είχα, την βρήκα την δικαιολογία για να τρώω περισσότερες!) :D
θα φάω τα παστάκια όλου του κόσμουυυυ
γιατί εσύ ήσουν η ζωή μου, το φως μουυυυ...
πόσο θά'θελα να είχα ένα και δύο και τρία και τέσσερα προφιτερόοοολ...
ααααχ... άτιμη ζωή, μας έριξες στου ψυγείου τα βάθη...
να πεθάνουνε οι πάστες, να πεθάνουνεεεε!!!!
αχ... χάζεψα βραδιάτικα... %)
:-)
Carrotcake από το Cake, Ηροδότου 13, Κολωνάκι.
Αρε κοπελια τι μας κάνεις βραδυάτικα και είμαστε και στην ξενιτιά!!!